BİR ŞEHRİN YALNIZLIĞI

Bir sehrin yalnizligini yasamayali yillar olmus….Uzun zaman olmus kimsesiz zamanlar gecirmeyeli yalnızlığın agirligiyla…..bombos dolasirken bulmak kendini karanlik sokaklarda ……
Bir sehirde yalniz yasamayali yillar olmus….Uzun zaman olmus eve donus saatlerinde apansiz hüzünlenmeyeli ve sebepsiz aglamayali ….
En aci ayrilik olum olsa da ; en sevdiklerini geride birakmakta acitiyor adami….Hele bir de kocaman , renkli , suslu boyali , ve herkesin asik oldugu ,,,ama,,,,aslinda yalniz…Asirlardir yapayalniz…belki benden bile yalniz bir sehir için ayrildiysan onlardan……..
Bir sehirde yalniz yasamak………..
Bir sehrin yalnizligini yasamak………
Iki taraftan da feci koyuyor bana…………..

BENI MELEKLERIM KORUYOR…

SENİ HER DÜŞÜNDÜĞÜMDE.....

Sen her düşündüğümde yüzümü güldürensin. Eger hüzünluysem o anda , özleminle içimi titretensin. Gözümden yaş süzüldüğünde keşke o şimdi yanımda olsaydı dediğimsin..gece yatakta üşüdüğümde sarılmak istediğim, romantik bir anımda öpmek istediğimsin. Herkes gülüp oynarken , bir köşede otururken keşke burada olsaydı oynasaydık dediğimsin, bir hüzünlü sarkı caldığında arayıp dinletmek istediğimsin…her an yanımda görmeyi istediğim, hiç gitmese dediğimsin…konusacak konum olmasa bile yanımda sessizce otursun istediğimsin …gördüğüm her güzel şeyi paylaşmak istediğim, üzüldüğüm zamanlarda sarılıp ağlamak istediğimsin…yaşadığım her anı anlatmak istediğimsin…tüm dünyaya bağıra bağıra o benim sevgilim demek istediğimsin…arkadaşlarımın yanında işte “o” bu demek istediğimsin…kavga etmek istediğimde yüzüne bağırmak, hastalandığımda nazlanmak, hastalandığında annelik yapmak istediğimsin…cok komik bir şeye kahkahalarla gülerken bile keşke bunu paylaşsaydık dediğimsin…sen benim sevdiceğimsin……..

Sen benim hayatıma gelen en güzel şeysin…iyi ki benimsin……

MASALİ

Küçük bir kızken düşlediğim belki izlediğim filmlerden belki komşu teyzelerin anlattığı hikayelerden çıkardığım bir sonuçla bana dünyanın en yakışıklı erkeğinin ,dünyanın en romantik evlenme teklifiyle geleceğini ve benim “evet evet” diye bağırıp dünyanın en güzel düğününü yapacağımı düşlerdim. Tabii sonrası da “sonsuza kadar mutlu yaşadılar” la bitecek bir masalda…..zaman geçti , ben büyüdüm….
İsteklerim değişmeye, arzularım farklılaşmaya başladı…katılaştım zamanla hayata dair…ya da katılaşmaya çalışıp çevreye” sertim ben sert kimse dokunamaz bana” yı yaymaya çalıştım… bugün 29 yaşımdayım…üst düzey kariyerim, altımda son model arabam, cebimde param, çeşit çeşit kıyafetler,aksesuarlar,parfümler,ayakkabılar….oysa ki simsiyah saçlarıma aklar çoktan düşmeye başladı…olduğum kilomdan 20kg fazlam oldu…sağlık sorunları başlamaya başladı….tek tek azalmaya başladı ailem…ve ben hala bugün tek başıma savaşmaya çalışırken hayatla yeni yeni fark ediyorum ki aslında hiç değişmemiş küçük bir kızken düşlediğim hayallerim…dün gece yatağımda ağladım…evlenmek ve çocuğumu kucağıma almak istiyorum…ama ben yapmamalıyım…hadi evlenelim artık dememeliyim sevgilime…o istemeli benimle bir hayat kurmayı…çocuklarımızın olmasını…bu hayatın yükünü benimle paylaşmayı…ben gece yatağımda ağlamamalıyım…romantik bir evlilik teklifi tek istediğim…çocuklarıma “babanız bana böyle evlilik teklif etti “diyebilmeliyim…ben çok istiyordum…ben istedim o da tamam dedi değil…drama queen lik yapmak istemiyorum ama ben tekrar küçük bir kız olmak istiyorum…..

Ah babam keşke yanımda olsan…keşke beni yine küçük kızın yapsan….

Seni o kadar çok özledim ki….

11-03-2008
istanbul