bir varmış,bir yokmuş

gün geceye döndüğünde
bir kız çocuğu ağlar karanlıklarda
korkmuş,ıslanmış bir kedi yavrusu gibi çıkartmış tırnaklarını hayata...
kedi gibi kendi yaralarımı yalıyorum yazmış bir yerlere..
lafı sadece anlayanlara...
ama kimse anlamamış o kızı
kalmış karanlıklarda
ağlamış cok yalvarmış zamanında
her şeyi yok saymış
gurur,onur,haysiyet
bunlar için yaşarmış ama yine de yok saymış mutlu olmak adına...
olmamış...
yine de mutlu olamamış...
bir gün ölsem diye düşünürmüş hep
bir garip anacığı olmasaymış...
ölsem acaba üzülüp pişman olur mu beni üzenler?
yok yine de yapmazmış
o kızcağız dayanırmış
hayatta tek tabanca savaşsa da dayanırmış
onun her şeyden öte tutması gereken bir garip anacığı varmış...
oysa ki bu kız onları çok sevmişmiş.....
bir varmış,bir yokmuş......

AŞK BİTİNCE

sevgiliden ayrılmak bir parçanın kopması gibi...içinde tarifsiz bir acı...geleceğe dair umutlarının kırılması
bundan sonra yalnız olacağının bilinmesi...evet yalnızım bu akşam,yarın akşam ve bir sonraki akşam....taa ki bir başka ruhu sevene o ruh beni sevdiğini söyleyene kadar...ve ayrılana kadar tekrardan...beni ben olduğum için sevecek,tüm kadınsal kaprislerime eyvallah diyecek birini istiyorum hayatımda...sanırım cok şey istiyorum...umutlarım cok kırıldı bu anlamda..hayata cok geciktiğimi hissediyorum ve ben acele ettikçe hayatı kaçırıyorum avuçlarımın arasından...umutlarım başka bahara kaldı yine...bu yılbaşı da bu doğumgünümde yani yine yalnız olacağım geleceğim için...geçen yıl ne hayallerim vardı..sevdiğim gerçekten cok sevdiğim bana yüzükle gelecekti...umutlarım bitti, hayallerim bitti...bana yalnış anladığımı zaten hiç evlenmek istemediğini söyledi.....herkes gibi o da istemedi..oysa ben cok sevilmek istemiştim...çok cok sevilmek...bugün yine bomboş ve yalnız oturuyorum kendi başıma..ben mutlu olmak istiyorum tanrım ..sahiplenilmek sahiplenmek...çok sıkıldım artık bunalımlardan...nolur bana mutluluk ver...oysa ki ben sizi çok sevmiştim.......