Sayfalar



24 May 2010

no name romanım

Roman yazmaya başladım :) Gerçi daha bir paragraf oldu ama kafamda bir sürü fikir var. Bakalım üşenmez yazabilirsem bitince neye benzeyecek. Açıkçası çok merak ediyorum :))

22 May 2010

DEPRESSIONAX :(

Sıkıntılarım ya da düşüncelerim hakkında konuşmayı sevmiyorum. İçimi kemiren bir şeyler olduğunda sadece ve sadece kendimle konuşuyorum.Düşünüyorum tartıyorum biçiyorum kendim çözmeye üstesinden gelmeye çalışıyorum. Destek olabilecek gerçekten dostum dediğim insanlara bile anlatmam ne hissettiğimi çoğu zaman.Dile gelmesinden hoşlanmıyorum içimdekilerin.ama bu da yoruyor insanı ...dışa vuramamamak kederini hüznünü...sivilce olarak çıkıyor belki de benden kimbilir...


Belki burada açabilirim içimi...onu da bilmiyorum ya..neyse deneyelim bakalım...

İşim

Aşkımın işi

Nerede yaşayacağım

Ne zaman evleneceğim

Nasıl evleneceğim

İstanbulda yaşayacak olursam şirket ne olacak

İstanbula gidersem annem ne olacak? Ondan ayrı kalmak istemiyorum

Hayatım geleceğim nasıl olacak? İstanbulda hayat şartları çok zor

Şirketi kapatmak zorunda kalacaksam birkaç ay içinde burada çabalamanın ne anlamı olacak

Aşkımı çok seviyorum bir ömür geçirmek istediğim birlikte yaşlanmak çocuk yapmak istediğim kişi o.Ama benim sevgime inanmıyor. Sadece çok düşünüyorum kimse anlamıyor

Hayal bile kurmak istemiyorum biliyormusun bu aralar.Çünkü kuracağım hayalin nasıl olacağını bile bilemiyorum.Ya da yanlışlıkla aşkıma gelecekle ilgili bir hayalimi söylesem tepki görüyorum.Annem etkilenmesin diye söyleyemiyorum. Kendim bile hayal kurmaktan korkuyorum artık.....

Bu yüzden yerli yersiz gözlerim doluyor

Bu yüzden çok çok gerginim

Bu yüzden sinirlerim çok bozuk aslında

31 yaşındayım

İşsizim

Daha doğrusu işliyim ama hayatımla alakalı hiç bir fikrim olmadığı için ne bok yediğimi bilmiyor,hiç bir işi içimden gelerek yapamıyorum .Ve sonucunda tembelsin Arcadiamia ,senin çalışmaya götün yok sözlerini yiyip oturuyorum yüzeysel sadece görüneni gören gözler tarafından....Sadece aşkım değil annem, cicim, dayım teyzem ...vs herkes böyle..Arcadiamia nın tansiyonu düşüyor...niye? sinirsel....amaaan niye sıkıyosun canını tek iş bulamayan sizmisiniz??Daha hayatta ne zorluklar var yaşayacağın sırf bu yüzden böyle olmamalısın..Hemen pes ediyosun sen ...

oldu peki...

Ya ben kimseyle konuşamıyorum ki...buraya bile doğru dürüst yazamıyorum aslında... aşkımı kırmak annemi üzmek istemiyorum..ne anlatabiliyorum doğru dürüst ,  ne de açıklayabiliyorum malesef derdimi....

Benim sinirlerim çok bozuk gerçekten. Benim sinirlerim belirsizlikten bozuk.Hiç bir şey bilememek kendin ve geleceğin hakkında çok çok sinir bozucu....

Allahım bana ve çevremdekilere dayanma gücü ve sabır ver. Ben çok çok bunaldım. Anneni üzme,aşkımı üzme diye diye ben patlamak üzereyim artık ve dayanma kuvveti istiyorum tanrım senden...

Pls.............

22.05.10

01:27

mavişehir

20 May 2010

SEVGİLİM GELDİİİİ ÇOOOK MUTLUYUM :))))  ÇOK ÖZLEMİŞİM ONU :)))

9 May 2010

Meşhur reklam şarkısını "PETEK ANNEM OLSUN BANA BİRŞEY OLMAZ" diye anlayan saftorik annemi ben çooook seviyorumm :)

Bu enfesssss çikolatalarda anneme anneler günü hediyem.Mild Chocolates'tan aldık.Özge'cim elleriyle hazırladı kutuları.Hem kutular hem çukular çok güzeldi.İçleri bitince incik boncuk kutusu olarak kullanılacaklar kadar güzel.

Mild Chocolate,Mia Cafe ve Taj Mahal Açılışı

Dün gece can arkadaşım Cicim'in doğum günüydü. İki kokosh giyindik süslendik Alsancak yollarına düştük.Önce Mia cafe-bar yanında dünya tatlısı iki arkadaşımızın açtığı Mild Chocolate'a uğradık. Sahipleri Yusef ve Özge çok şeker insanlar.Bize Yusef'in eşinin yaptığı mükemmel ötesi über lezzetli sufleden ikram ettiler.Türk kahvesi muhabbetiyle Yusef bana kahve falı baktı ve Miami'ye yerleşeceğimi söyledi :) Keşkeeee......

Daha sonra gece 1 e kadar club olan mia da demlenmeye devam ettik. Yan masamızda bizim gibi 2 kız oturuyordu. Sohbet muhabbet derken kızlarla kaynaştık ve kahkahalar ortalığı çınlattı. Mia nın sahibi cicimin doğumgünü olduğu için masaya pasta ve şampanya getirdi ve çok güzel bir doğumgünü oldu. Daha sonra eğlenmeye doyamayan bizler yan masadaki yeni arkadaşlarımızıda alarak bayraklı da yeni açılan Taj Mahal isimli cluba gittik. Tepindik,içtik,bağıra bağıra şarkılar söyledik ve fotolar çekildik. Sabaha karşı eve döndüğümde yüzümde koccaman bir gülümsemeyle sızmışım :))

8 May 2010

İnzivamın Sonu

Biraz sonra uzun çabaların sonunda teyzoşumla alışverişe çıkmaya ikna edildim. Malum depresyondayım ve 3 gündür evden çıkmıyorum diye evdekiler endişe içerisindeydi. Bu yüzden ben de teyzoşu kıramadım ve tamam dedim. Hem belki kendime ciciler alırım bahanecek belli mi olur. Bu arada cicim aradı ve sevgili problemleri yaşadığını anlattı.(Cicim benim çok sevdiğim kankim) Üstelik yarın da doğum günü. Teyzoşla alışverişten dönelim onunla buluşup Alsancak ya da Kordon'da içmeye söz verdim. Uff depresyona bile rahat rahat giremiyorum yani anlayacagın. Saçlarım da berbat durumda fön çektirmeye zamanım yok. Keşke dün kuaföre gitseydim.Ne bileyim ben bugün inzivamdan zorla çıkarılıp zorla sosyalleştirileceğimi :P

Neyse şimdi süslenmem lazım.

Bayss  xoxo

Depresyondayım :(

Garip ruh halleri içindeyim bugünlerde. Hem içim içime sığmıyor deli gibi gezmek eğlenmek istiyorum hem de oturduğum koltuktan bile kalkmıyorum 3 gündür. Sanırım depresyona girdim. Beni bu havalar mahvetti yani...