Sıkıntılarım ya da düşüncelerim hakkında konuşmayı sevmiyorum. İçimi kemiren bir şeyler olduğunda sadece ve sadece kendimle konuşuyorum.Düşünüyorum tartıyorum biçiyorum kendim çözmeye üstesinden gelmeye çalışıyorum. Destek olabilecek gerçekten dostum dediğim insanlara bile anlatmam ne hissettiğimi çoğu zaman.Dile gelmesinden hoşlanmıyorum içimdekilerin.ama bu da yoruyor insanı ...dışa vuramamamak kederini hüznünü...sivilce olarak çıkıyor belki de benden kimbilir...
Belki burada açabilirim içimi...onu da bilmiyorum ya..neyse deneyelim bakalım...
İşim
Aşkımın işi
Nerede yaşayacağım
Ne zaman evleneceğim
Nasıl evleneceğim
İstanbulda yaşayacak olursam şirket ne olacak
İstanbula gidersem annem ne olacak? Ondan ayrı kalmak istemiyorum
Hayatım geleceğim nasıl olacak? İstanbulda hayat şartları çok zor
Şirketi kapatmak zorunda kalacaksam birkaç ay içinde burada çabalamanın ne anlamı olacak
Aşkımı çok seviyorum bir ömür geçirmek istediğim birlikte yaşlanmak çocuk yapmak istediğim kişi o.Ama benim sevgime inanmıyor. Sadece çok düşünüyorum kimse anlamıyor
Hayal bile kurmak istemiyorum biliyormusun bu aralar.Çünkü kuracağım hayalin nasıl olacağını bile bilemiyorum.Ya da yanlışlıkla aşkıma gelecekle ilgili bir hayalimi söylesem tepki görüyorum.Annem etkilenmesin diye söyleyemiyorum. Kendim bile hayal kurmaktan korkuyorum artık.....
Bu yüzden yerli yersiz gözlerim doluyor
Bu yüzden çok çok gerginim
Bu yüzden sinirlerim çok bozuk aslında
31 yaşındayım
İşsizim
Daha doğrusu işliyim ama hayatımla alakalı hiç bir fikrim olmadığı için ne bok yediğimi bilmiyor,hiç bir işi içimden gelerek yapamıyorum .Ve sonucunda tembelsin Arcadiamia ,senin çalışmaya götün yok sözlerini yiyip oturuyorum yüzeysel sadece görüneni gören gözler tarafından....Sadece aşkım değil annem, cicim, dayım teyzem ...vs herkes böyle..Arcadiamia nın tansiyonu düşüyor...niye? sinirsel....amaaan niye sıkıyosun canını tek iş bulamayan sizmisiniz??Daha hayatta ne zorluklar var yaşayacağın sırf bu yüzden böyle olmamalısın..Hemen pes ediyosun sen ...
oldu peki...
Ya ben kimseyle konuşamıyorum ki...buraya bile doğru dürüst yazamıyorum aslında... aşkımı kırmak annemi üzmek istemiyorum..ne anlatabiliyorum doğru dürüst , ne de açıklayabiliyorum malesef derdimi....
Benim sinirlerim çok bozuk gerçekten. Benim sinirlerim belirsizlikten bozuk.Hiç bir şey bilememek kendin ve geleceğin hakkında çok çok sinir bozucu....
Allahım bana ve çevremdekilere dayanma gücü ve sabır ver. Ben çok çok bunaldım. Anneni üzme,aşkımı üzme diye diye ben patlamak üzereyim artık ve dayanma kuvveti istiyorum tanrım senden...
Pls.............
22.05.10
01:27
mavişehir
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder